illwriteuapoem

Build the unthinkable

Build what connects your heart

to your soul

Build what puts you

an arm’s length ahead

of love, of kindness

and inspiration

Simply build

++++++++

Person of inspiration: thanks for making me smile, Carlos Arturo, hope you can take it to the next level

place of inspiration:  a youth full of lego

She smiled, that one last smile

A long sweet breath, just before

‘Was ich noch zu sagen hätte

dauert eine Zigarette’

A familiar sight for her

Someone leaving or her leaving

The sentence remains the same

‘und ein letztes Glas im Stehn’

The train left, felt unsecure

But sure in the direction of home

A place so unfamiliar as a new song

Yet exciting like any first travel

What would be its rhythm?

What would make her unravel

every little detail with the same

amazement when in a foreign land?

Would she find again

die Freiheit, die Zeitlosigkeit

without personal boundaries

or familiar cultural convention?

What would make her smile

and recognize that last sentence

‘Das im eigenen Fenstern

das Licht auch wieder wärmer scheint?’

++++++++

person of inspiration: the bravest decisions are the ones that seem so obvious, but feel yet so intimidating. You made one by returning home – hope you forgive me my ‘playful’ use of German and of course I borrowed generously from Reinhard Mey – Gute nacht Freunde

place of inspiration: Amsterdam, The Hague and that one time in Tunis

When you count the words

The words you utter in a day

How many of them are double

How many of them are triple

How many of them are quadruple

How many of them are

Slowly lifting your tongue

Moving your lips

Scraping your throat

Leaving your breath

hissing past your focal cords

Like sweet drops or harsh spatter

Trying to convey the things

concocted orderly in a mind

coming out as trash or unexpected kindness

How many words tell the truth

of what is really meant to be said

How many convey the inner spirit

of your human mind

Maybe one – wahid

Maybe two – itnan

Maybe three – talatha

How many words

are there

without translation?

+++++++++++++

Persons of inspiration: 2 beautiful women, on a quest to make me understand what was really meant to be said in equally beautiful Arabic – maybe next time I can count to a 100?

Place of inspiration: Cairo, Egypt

“Sorry man, we hebben je vandaag niet nodig.” De eigenaar kijkt hem met halve spijt aan. “Isa, heeft afgezegd.” De vaste zangeres heeft niet eens de moeite genomen hem zelf een bericht te sturen, zelfs nu ze al vier maanden lang hier elke vrijdag staan, in het café of zoals de eigenaar prefereert ‘de brasserie van de nacht.’ Verveelt loopt hij toch naar de piano en neemt plaats. Hij zet in en hoort in zijn hoofd Marlène Dietrich: ‘Ich bin von Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt.’ Het café is leeg, maar hij voelt zich plotseling bespied en draait zich om. Ze glimlacht niet en doet geen enkele moeite haar verschijning te verklaren, maar begint wel langzaam te zingen. Ze gebaart hem verder te spelen. ‘Das ist meine Welt, und sonst gar nichts.’ De coupletten volgen met dezelfde lijzige intonatie, die hij op zijn platenspeler voorbij heeft horen komen. Zijn aanzet wordt steviger en naast haar stem hoort hij nu ook het orkest meespelen. Alsof het zojuist plaats heeft genomen en in de haast nog besloten heeft mee te doen. Hij hoort hoe zij de laatste regels uitspreekt, ‘Ich kann halt lieben nur, und sonts gar nichts.’ Hij durft niet op te kijken en ziet zijn vingers de laatste tonen aanslaan. Draait zich dan om en ziet, het café is wederom leeg.

++++++++

Persons of inspiration: I cannot play myself, but how lovely to come across all those musicians (men and women!) that brighten up my station visits both in Amsterdam and The Hague – every time a new tune to take along for the day

Place of inspiration: Station The Hague Central and Amsterdam Central

Hinkebeen, jong streepje en Mevrouw pet

Stuurs kijkend

Tijd onverlet

Wachtend

opdat geen van ons allen

iets zegt

++++++++

person(s) of inspiration:  mijn mede wachtkamergenoten, altijd een curieuze aangelegenheid

place of inspiration: Gezond in Zuid, paramedisch centrum

Once upon a time a man wandered around the globe
Every place he went, he felt for a little while at home
He enjoyed the different people he met
Still a question remained in his heart
Where is my place to stay, what is my part?

It was a wish so deep and full of hope
But it saddened him
whenever he felt the urge to move again
Lift up his feet and take a train or plane
Like his heart would not decide where to remain

So he wandered and wandered,
and wondered some more
Took different turns, explored interesting spaces
met more beautiful people along the way
But all in all he did not find that particular place to stay

Until, yes until
He climbed up a wonderful Tree
A majestic tree also once upon a time
But now an old lady, swaying in a Dutch summer’s night
A testimony of a long and fruitful life

A curious choice it was indeed
But the man thought, maybe, maybe this is my place to be
So he hauled himself up a few branches
Pushed leaves aside carefully, only to realize
There was a little girl in the tree

They looked at each other, she blinked
and said ‘Dear man, this tree is already for me.
My safe haven, my mighty Queen,
this is where I find my peace,
under this starry night, but here’s my wish for thee:

Descend this wonderful tree
but leave your wanderlust behind
And look for anybody, but me
go find yourself, your life and even a wife
Simply imagine your best possible dream.

And I will meet you
Sooner than later
Wherever you will be.’

++++++++++

Persons of inspiration: A man who climbed up a real Dutch tree once, the Anne Frank Tree, and taught me more than he probably knows, a bit delayed, but lots of love for you, Flora and her undoubtedly wonderful mother Johanna

Place of inspiration: Amsterdam

Ik denk dat echte heimwee iets anders is

Dan voelen wat er niet meer is

Dan weten wat niet meer terugkomt

Dan verlaten wat niet meer verder kan

Ik denk dat dagen langer worden

Terwijl de tijd korter lijkt

De adem gehaast en oppervlakkig is

Terwijl zij met elke teug dieper wordt

Ik denk dat ik zelf niet meer weet

Wanneer het gevoel precies begon

Maar wel weet dat het er altijd was

Of misschien ontkiemde

en wortelschoot

Toen ik jou voor het eerst –

en voor het laatst

zag

++++++++

person of inspiration: een hele korte herontmoeting, die herinneringen boven bracht aan een magische plek

place of inspiration: Bamako, Mali

Harmonie in klank

als een stevige schouder

waar ik zacht op rust

+++++++

Persons of inspiration: 2 broers waarvoor elke klank er één is

Place of inspiration: Hogeschool voor Geesteswetenschappen, Utrecht

What will you serve today?
A pinch of savory hope?
A tiny bit of gracious love?
A touch of unlimited compassion?

What will be your choice?
Something that stays or goes
and takes you along the way
of trust, of faith in kindness

of the human spirit
Something that makes your day
smiling beyond recognition
That ignites friendship

without the whisper of own needs
Like trees that shed leaves
on a wonderful autumn’s day
and make you fall in love

with life all over again

+++++++

Person(s) of inspiration: for everyone at Serve the City Amsterdam

Place of inspiration: Amsterdam, where else?