illwriteuapoem

What will you serve today?
A pinch of savory hope?
A tiny bit of gracious love?
A touch of unlimited compassion?

What will be your choice?
Something that stays or goes
and takes you along the way
of trust, of faith in kindness

of the human spirit
Something that makes your day
smiling beyond recognition
That ignites friendship

without the whisper of own needs
Like trees that shed leaves
on a wonderful autumn’s day
and make you fall in love

with life all over again

+++++++

Person(s) of inspiration: for everyone at Serve the City Amsterdam

Place of inspiration: Amsterdam, where else?

Ik ben een reizende huismus
Wanneer ik ver weg ben
Blijf ik dichtbij, dromen over

Thuis zoals het nergens is
Thuis zoals het altijd is
Thuis omdat het nooit anders is

Maar het trekt, het vliegt
mij om de oren, de wil om
verder te kijken dan
de zomer die altijd tekort is

Om mijn ogen te verbazen over
elke geur die anders is
Elke kleur die dieper is dan
de luchten van Vermeer

Om mijn oren te tracteren
op uitzichten die geen einde kennen
Elk geluid dat intenser trilt
dan de luidste cicada
op het eiland voor mij alleen

Waar de zon roder is
sneller zakt en sterren
langer reflecteren
flonkeren als bakens van
voorbije tijd

en dan grijpt het mij elke keer
weer hoe de zee
onstuimig onder mijn tenen
doorglipt en mij verbind
met thuis

Waar ik meedrijf op de
gewoonte van het dagelijks
zijn en toch, toch wil ik
Weer verder dan weg
Verder dan ik ooit gedroomd heb

Verder vliegen als reizende huismus

+++++++++

Person of inspiration: Een aanhouder, die zowel van thuis als ver weg houdt, maar vooral daar een balans in zoekt.

Toen stond ze daar opeens
met al haar spullen
je had wel gezegd
je bent welkom
Altijd. Maar toch

Had ze niet nog die ene tante
Nee, tante had al bezoek
3 zelfs
Dat was wel genoeg

of die ene vriend
hoe heette hij ook al weer
best een aardige kerel
Nee, hij was al een tijd verdwenen
niemand wist waar heen

de oom van vaderskant dan
wat norsig
maar zo erg kon het toch niet zijn
Nee, hij was dood
Morsdood, al een jaar

En als je nu eens wat geld aanbood
de buren hadden nog wel een kamer
Nee, die was al bezet
En eigenlijk was haar geld al op
de reis was duur

U woont ver
Heel ver
Mag ik nu naar binnen
met aarzeling stap je opzij
Oh en Oom, morgen
komt Fatima denk ik ook nog

+++++++++++++++++++++++++

She was there all of a sudden
with all her stuff
you’d told her
you’re always welcome
But, well

Didn’t she have an aunt
No, aunty already had visitors
3 even
That was enough for now

or that one friend
what was he called again
a nice bloke right
No, he had disappeared a while ago
nobody knew where to

the Uncle on fathers side then
a bit grumpy
but that wouldn’t be too bad
No, he was dead
Dead as dead can be, for over a year

And if you would offer some money
the neighbours still had a room
No, that was taken
and actually her money was finished
The trip was expensive

You live far
Very far away
Can I enter now
Hesitantly, you step aside
Oh and Uncle, Tomorrow
I think Fatima will come as well