illwriteuapoem

Honger

Mijn mannetje heeft appeltaarthonger

De koffie is ingeschonken

Hij heeft zijn glas limonade

Het is feest

Bijna

Oma, ik heb appeltaarthonger

Ik weet wat hij bedoeld

Van die overheerlijke zoete-zure appels

met stukjes walnoten en rozijnen

Een korst die zacht en een beetje knapperig is

Smelt op je tong

En voelt zoals echte appeltaart moet zijn

Een en al liefde en simpel geluk

Ongetwijfeld zijn er heel veel meer kindjes

met Baklavahonger deze dagen

Alleen zullen ze daar nu niet omvragen

Ze weten niet eens meer hoe het proeft

Bitter is de enige smaak op ieders tong

Ook die van oma, mama, papa, opa

Alles is een en al haat en verdriet

En wachten zij met echte smart

Op vredeshonger

+++++++

Place of Inspiration: Home sweet home and good memories of Occupied Palestine

Source of inspiration: the one and only, my lovely toddler

Natuurlijk ben jij in mijn gedachten
Draai jij voor mij rond
Ken ik jou al beter
Dan mijzelf

Maar met elke beweging
Groeit de verbazing
Weet ik minder
Dan ik dacht
Alleen dat
10 vingers
10 tenen
En een kleine schreeuw
Genoeg zullen zijn

Op dat eerste moment

Maar in de tussentijd
Verzoek ik jou
Mijn nieren
wat minder hard
te schoppen

En ook later
niet in 7 sloten tegelijk te lopen
Of jouw vingers of die van jouw broertje
tussen een deur te stoppen
Mij en jouw vader
zo nu en dan uit te laten slapen
Te begrijpen dat de wereld
een grote zandbak is
Een plek waar je kan blijven spelen
Zolang jij heel veel met anderen wil delen

En nog een laatste verzoek
Gewoon, omdat je dit echt nooit moet vergeten
Soms zal ik het ook allemaal niet weten
Heb ik geen antwoorden op jouw vragen
Zul jij zelfs over mij en jouw vader klagen

Maar kijk dan weer even
naar jouw 10 vingers en 10 tenen
schraap jouw keel als jouw eerste kleine schreeuw
en weet jij bent genoeg

Zoals dat allereerste moment
wanneer ik jou
voor altijd verwelkom
in ons leven

++++++++++++++++++++++++++++++++++
Person of inspiration: A valued colleague with only one month to go.
Place of inspiration: The Hague, the Netherlands

It was the grandmother calling
‘It’s from the south,’ she said
Like the whales swim up North
To catch the best fish
The wind had to be South
South for the endless wave
South for the possibility of infinity
South to see it coming from afar

The phone would ring at 6 o’clock
As there was no one watching
Only the man at the light house
To know if all ships had passed
Safely, without sailors overboard
to be reported missing
to their wives, patiently waiting
to sell the fish back ashore

It would be a simple call
for the grandson and his board
One sounding short, but sweet
‘The kitchen shutters rattle’
Waking her in the morning
Like a southern whisper
Come and see
Come and be
Come and be absolutely free

+++++++

person of inspiration: Rui Pedro – based on a small anecdote from his youth and the passion of surfing in one, a good luck poem for the start of the new company

place of inspiration: Peniche, Portugal

Spring konijn! spring!

In het veld, naar het bos
van de bar
op de kruk
naar de gitaar

Spring konijn! spring!
Dwalen over mijn leven – s –
weg van hier
naar daar, of
toch terug naar?

Spring konijn! spring!
Lange oren, korte hup
op mijn arm
in mijn schoot
en draaien maar

Spring konijn! spring!
Zachte landing, lieve snoet
Duim in mond
Lange geeuw
vandaag zijn

wij weer klaar

+++++++

person of inspiration: de vriendschap tussen een klein meisje en haar konijn

place of inspiration:  Den Haag, Café De Kikker

Meten is weten

Elk klein ding, elk gebaar

Te vatten in een cijfer van 1 tot 10

Alsof daarbuiten niets bestaat

Ver van de menselijke maat

Een lach, een vriendelijke opmerking

Alleen maar met dat ene doel

Een hoog cijfer, niet een ‘echt’ gevoel

van mede menselijkheid of wederzijds respect

alles doorgekauwd en voor opgezet

Want service geven of zaken doen

kan toch niet zonder commercieel doel?

Alles wordt op dat ene ding gemanaged

Als de medewerker maar vriendelijk lacht

Wordt de transactie van de klant ‘automatisch’ verwacht

Werkplezier, inzet, collegialiteit

Loyaal zijn aan het bedrijf

Onbetaalde overuren, net dat stapje meer

Het is eigenlijk niets waard

wanneer slechts één cijfer jouw waarde bepaald

Meten is weten

Laten we het maar snel vergeten

+++++++++++++

Person of inspiration: Nourdin, doet zijn werk goed, maar het enige wat zijn baas waardeert is of hij een hoog cijfer krijgt van zijn klanten. Een ongemakkelijke situatie voor ons beide (klant ene verkoper) tot gevolg, maar bij deze alsnog een 10, niet om te ‘meten’ maar hopelijk om de menselijke maat niet te vergeten.

Place of inspiration: Een telefoonwinkel met zo’n mooi rood kleurtje, Kalverstraat, Amsterdam

While most of us float about

The Oxfam team goes all out

They discuss, they shout

But what on earth for?

Why all this stress?

In the middle of this refugee mess?

Late nights are more than normal

To arrange, to make another call

No one sits idle, this is one for all

About making a collective effort

To make that hint of a difference

Even if others only talk gibberish

They try to make amends

Create dialogue to figure out the bends

with government officials, in WASH facilities or tents

Make it just a little better

To help others in their fight

For their dignity and rights

++++++++

Persons of inspiration:  Every team has its challenges, especially when everybody really wants to do well, but at the same time is tired, stressed out, experiences leadership changes very often and are looking for a shared vision. But boy, do all of these people care and they are doing an amazing job. Thanks for being the people that you are. You are super rockets!

Place of inspiration: Ioannina, Greece

Build the unthinkable

Build what connects your heart

to your soul

Build what puts you

an arm’s length ahead

of love, of kindness

and inspiration

Simply build

++++++++

Person of inspiration: thanks for making me smile, Carlos Arturo, hope you can take it to the next level

place of inspiration:  a youth full of lego

She smiled, that one last smile

A long sweet breath, just before

‘Was ich noch zu sagen hätte

dauert eine Zigarette’

A familiar sight for her

Someone leaving or her leaving

The sentence remains the same

‘und ein letztes Glas im Stehn’

The train left, felt unsecure

But sure in the direction of home

A place so unfamiliar as a new song

Yet exciting like any first travel

What would be its rhythm?

What would make her unravel

every little detail with the same

amazement when in a foreign land?

Would she find again

die Freiheit, die Zeitlosigkeit

without personal boundaries

or familiar cultural convention?

What would make her smile

and recognize that last sentence

‘Das im eigenen Fenstern

das Licht auch wieder wärmer scheint?’

++++++++

person of inspiration: the bravest decisions are the ones that seem so obvious, but feel yet so intimidating. You made one by returning home – hope you forgive me my ‘playful’ use of German and of course I borrowed generously from Reinhard Mey – Gute nacht Freunde

place of inspiration: Amsterdam, The Hague and that one time in Tunis

When you count the words

The words you utter in a day

How many of them are double

How many of them are triple

How many of them are quadruple

How many of them are

Slowly lifting your tongue

Moving your lips

Scraping your throat

Leaving your breath

hissing past your focal cords

Like sweet drops or harsh spatter

Trying to convey the things

concocted orderly in a mind

coming out as trash or unexpected kindness

How many words tell the truth

of what is really meant to be said

How many convey the inner spirit

of your human mind

Maybe one – wahid

Maybe two – itnan

Maybe three – talatha

How many words

are there

without translation?

+++++++++++++

Persons of inspiration: 2 beautiful women, on a quest to make me understand what was really meant to be said in equally beautiful Arabic – maybe next time I can count to a 100?

Place of inspiration: Cairo, Egypt