Samen beklommen wij de heuvel van Verdun
Zie ik ons leven uitgestrekt
Door geesten en vlinders omgeven
De één schoot, de ander lachte zichzelf
hysterisch van angst, dood
Contrast van een nieuw begin samen
Op een puinhoop
Een hel die we elk snel vergeten
Eenzaamheid, leegte, frustratie
Beknellende gedachten zonder…
Wacht. Kijk om je heen….
Op haar flanken is nu een bos verrezen
Prachtig, verstild, vol van vogels, herten
en ander verstopt leven
Dartelt rond, tussen de restanten van bommen
granaten, dennen appels
liggen nu gebroederlijk in èn op de mossengrond
Rood kleurde de aarde hier 300 dagen lang
Niemand màg deze plek vergeten
Dat is ons voornemen
Voor heel even
Het uitzicht golft nog verder voor ons uit
In plaats van modder
baden wij in de onbaatzuchtige zon
Dwalen onze blikken af naar recent verleden
Alles ging langzaam kapot
Vertrouwen, liefde, hoop, overgave
Telkens volgde een nieuwe slag
Niet in open veld
Maar achter gesloten deuren
Keerde onze diepste wensen om
in alles wat we niet willen beweren
geloven, doorgeven
Alles voor de lieve vrede
innerlijk gedreven
verlangen naar nieuw bestaan
Samen beklimmen wij de heuvel
Na Verdun
++++++++
person of inspiration: all is fair in love and war, but we will keep on trying to find what we all need
place of inspiration: Verdun, France