Stamboomliefde

Ooit als ik de planten van mijn voorvaderen geen water meer geef

Zie ik een boom met mijn wortels diep verankerd

Ooit als ik mijn oma weer vraag terug te komen

Net als de tijd dat ik kleiner dan klein was

En zij groter dan groot

Toen ik nog niet nadacht over morgen

Zelfs voordat ik jouw naam kon uitspreken

En enkel droomde van eindeloze liefde

Droomde van samen zijn, van eindeloze leugens, van eindeloos missen

Zag ik onze bladeren al vallen

Zonder einde, zonder reden, zonder verwachting

Ooit als ik nergens meer heen vlieg

Ooit als ik niet meer droom over dromen die geen dromen zijn

En enkel droom over de dag dat ik dit allemaal vergeet

Toen, ja toen, stapte ik op de trein naar Parijs

En vond ik jou